Column: 'Schoolreisje met 26 kleuters. Hoe dan juf?'

Alkmaar, 21 april 2015

'Met 26 kleuters en 5 kritische ouders op schoolreis, wat een voorbereiding!'

Nou, zo! Morgen is het voor mij zo ver. Ik ga met mijn 26 kleuters, en vijf kritische ouders niet te vergeten, op schoolreis naar Sprookjeswonderland in Enkhuizen. Wat heb ik er een zin in! En wat heeft dit een voorbereiding gekost.

Voor mijn andere collega's van de kleuterklassen heb ik diep respect. Ik ben drie weken geleden komen invallen voor een kleuterleerkracht en toen was eigenlijk het gehele schoolreisje al in kannen en kruiken. We zouden naar sprookjeswonderland gaan, zoals de kleuters dat ieder jaar doen. Daar zit een heel thema aan vast. Van tevoren bereiden we het thema 'sprookjes' voor. We bedenken allerlei leuke knutsels, werkjes, werkbladen voor erg sterke leerlingen en speelse activiteiten voor zwakke leerlingen. Ja, ook bij de kleuters dien je als juf in niveaus te werken. Deze week heb ik de letter 'u' aangeboden, netjes in het sprookjesthema gezet. Nou, bedenk maar eens woorden met de 'u' bij sprookjes! Kleuters zijn er beter in dan ik.

Maar dan is het ook eindelijk zo ver, het schoolreisje is daar! De kinderen hebben er echt al nachten en dagen naar toegeleefd: "Juf? Hoeveel nachtjes is het nog slapen tot het schoolreisje?", een vraag die ik een paar keer per dag moest beantwoorden. Héérlijk is dat, leuke dingen doen met elkaar. Wij gaan naar Sprookjeswonderland.

Groepjes: de keuze van ouders versus de keuze van kinderen
Afgelopen week heb ik de groepjes ingedeeld. Ik heb dat gedaan door middel van een sociogram. Dat betekent dat ik kijk bij welke kinderen een kind zich blij voelt en bij welke kinderen een kind zich veilig/prettig voelt. Daarop heb ik mijn groepjes gebaseerd. Ik heb een vrij lieve, rustige groep qua gedrag, dus daar hoefde ik geen rekening mee te houden. Hoewel het nog best een puzzel was (kind A vindt kind b en c lief, kind b vindt kind a en d lief...), heb ik alle kinderen met minimaal één, soms zelfs twee vriendjes of vriendinnetjes kunnen indelen. De kinderen waren helemaal gelukkig.

Maar dan de ouders... Sommige ouders zijn soms nog wel eens wat beoordelend naar elkaar. Ik wil echt niet zeggen dat dit altijd zo is, maar vandaag kreeg ik toch een paar moeders naar mij toe met de vraag waarom hun kind niet bij die ene moeder in het groepje zat. Ik snap het wel, echt waar, je lieve kindje van 4, 5 of 6 jaar wil je de allerleukste dag van zijn/haar leven gunnen. Ik zou zelf ook willen dat mijn kind zich sociaal veilig voelt tijdens het schoolreisje. Dit resulteert bij sommige ouders in 'oudervoorkeur' of 'groepjesvoorkeur'. De moeder van dat ene populaire meisje, daar willen alle ouders van dat hun kind daarbij in het groepje komt. Logisch! Je kent die moeder van de vele speelafspraakjes en je weet dat zij jouw kind een knuffel geeft als hij of zij het moeilijk heeft. Maar in de praktijk werkt dat niet zo. Er zijn namelijk nog vier hele lieve, leuke ouders die ook mee gaan. Ik kan niet 20 kinderen bij die ene lieve, populaire moeder plaatsen, en de andere zes kinderen verspreiden over de andere vier ouders. Dan vind ik het belangrijker, en logischer, dat de kinderen in ieder geval bij vriendjes en vriendinnetjes zitten. Gelukkig loop ik zelf ook rond en als er kinderen zijn die het te spannend vinden, wat ik zeker begrijp, kan ik ze fijn even troosten.

Volksverhuizing
Dan de spullen die ik mee moet nemen. Man, het lijkt wel een volksverhuizing! Van het volgende lijstje heb ik de dingen vanmiddag klaargelegd:
- Een emmer voor wagenzieken. We moeten immers vijf kwartier rijden.
- Twee onderbroeken en twee gewone broeken, voor als de ongelukjes toch gebeuren. Zowel plas- als poepincidenten komen voor tijdens een dergelijk spannend uitje.
- Tasjes. Multifunctioneel te gebruiken als kotstasje en als viezeonderbroek-opbergtasje.
- Pleisters.
- Vallen-en-stotenzalf.
- Insectenbetenzalf.
- Zonnebrandcrème.
- Billendoekjes.
- Schaar, voor de pleisters, zorgvuldig opgeborgen voor grijpgrage handjes.
- Snoetenpoetsers, voor na de lunch.
- Bereikbaarheidsformulieren van alle kinderen. Mocht er iets ernstigs gebeuren met één van mijn kleuters, dan kan ik direct mensen bellen.
- Fototoestel, voor alle onbetaalbare momenten.

Hoewel het waarschijnlijk lijkt alsof dit heel veel is en het 'niet waard' is, het is echt een onbetaalbare dag! Het is een dag om nooit te vergeten, een dag die ik nooit had willen missen en een dag zoals er nooit meer één zal zijn. Mijn allereerste schoolreisje met kleuters als verantwoordelijke juf.

'Mensen, wat heb ik er veel zin in!'

Juf Milou